Στην Ελλάδα του 2008 συνέβη και αυτό.Ένας τσαμπουκάς αστυνομικός να σκοτώνει ένα παιδί εν ψυχρώ με την παρουσία του συναδέλφου του. Όταν οι πολιτικοί του προϊστάμενοι επιμένουν να καλύπτουν τις "ασχήμιες" της ΕΛ.ΑΣ. κάτω από το χαλί, πόσο θα μπορούσε άραγε το τελευταίο να αντέξει;
Συγχώρεσαν αναίτιους ξυλοδαρμούς, προσβολές αξιοπρέπειας, χρηματισμούς, εμπλοκές σε κυκλώματα που εμπίπτουν στον ποινικό κώδικα και άλλα πολλά.
Τώρα όμως το ποτήρι ξεχείλησε. Οι ανοχή εξαντλήθηκε, οι δικαιολογίες στερέψαν.
Η εικόνα του αστυνομικού, του "φύλακα" με την έννοια που απέδιδαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι πήγε οριστικά περίπατο... Αυτοί απλά δεν είναι ικανοί να μας φυλάνε... Και πολύ δύσκολα για αυτές τις γενιές που είτε έζησαν, είτε είδαν στο γυαλί την κατασυρροή παράβαση καθήκοντος, θα μπορέσουν να αναγνωρίσουν στον Έλληνα αστυνομικό τον πραγματικό του ρόλο. Ας το προλάβαιναν όμως...
Όσο για τον κακό χαμό που επικρατεί στη χώρα, νομίζω ότι καλό θα είναι να περιμένουμε να ηρεμήσει η κατάσταση και να δούμε τις πραγματικές επιδιώξεις του αγανακτισμένου πλήθους.
Σε πρώτη φάση όμως μπορούμε να πούμε με σιγουριά το εξής: Ότι την ημέρα τιμήθηκε πανδήμως η μνήμη του αδικοχαμένου παιδιού και το βράδυ δυστυχώς αμαυρώθηκε...
Περισσότερα στην επόμενη ανάρτηση.
4 σχόλια:
Ήταν, πράγματι, θέμα χρόνου. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Όμως η ειρηνική και μαζική αντίδραση των 15χρονων για τον φόνο του συνομηλίκου τους είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχουμε σήμερα.
Στην άλλη άκρη της τραμπάλας οι κουκουλοφόροι και εκείνοι που βολεύονται από τη "δράση" τους...
Καλή αρχή στο blog! Τιμή μου να αφήνω το πρώτο σχόλιο.
Στο ίδιο έργο θεατές. Με τον Πρωθυπουργό έτοιμο να φορέσει το τζάκετ του καλοκαιριού, να κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις για τις καταστροφές κάνοντας λόγο για ώρες ευθύνης. Που είναι η ευθύνη στα συσσωρεμένα σκάνδαλα, που είναι η ευθύνη στην ανέχεια και την ανεργία, που είναι η ευθύνη για το θάνατο του 15χρονου. Ότι ακολούθησε ήταν σίγουρα ξέσπασμα οργής με τους κουκουλοφόρους να προσφέρουν βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης που επιθυμεί τη συντηρητικοποίηση του μαζικού κινήματος. Δυστυχώς στο δίλλημα του Πρωθυπουργού “Καραμανλής ή Χάος” κάποιοι θέλησαν να απαντήσουν
ikor
Σε ευχαριστώ για τη συμμετοχή και το σχόλιο! Ελπίζω να κάνεις καλό ποδαρικό! Όντως είναι το πιο ελπιδοφόρο η ειρηνική και μαζική συμμετοχή των μαθητών...Το έχουμε ανάγκη!
barel
Αυτό που λες νομίζω είναι και η βασικότερη αιτία όσων γίνονται... Όλα τα εγκλήματα στη χώρα μας μένουν ατιμώρητα. Αν φερ' ειπείν τιμωρούνταν οι αστυνομικοί σε προηγούμενα περιστατικά, δεν θα υπήρχε αντίδραση τέτοιας έκτασης. Θα είχαμε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Όμως το προκλητικό ήταν ότι πήγαν για μια ακόμα φορά να βγούνε λάδι! Ε, δεν θα περάσει. Τέρμα η ανοχή. Και ας το λάβουν υπόψη και οι πολιτικοί μας αυτο...
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο και ελπίζω να σε ξαναδιαβάσω!
Δημοσίευση σχολίου